Εθνική γιορτή, λαϊκή οργή 25-3-2018

Σημαιοφόρε που μπροστά πηγαίνεις στην παράτα

σαν φτάσεις στους επίσημους κοντά εκεί σταμάτα.

Δες τους καλά κατάματα και μοναχός σου κρίνε

εάν  αξιζουνε τιμές αυτοί που μπρος σου είναι.

Είν’ υπουργοί, πρωθυπουργοί και καπετάνοι άλλοι

που φέρανε τη χώρα σου  στο τωρινό της χάλι.

Είν’απ’αυτούς που ρήμαξαν τους κόπους των γονιών σου

είν’απ’αυτούς που μαύρισαν το μέλλον το δικό σου.

Είναι αυτοί που ψεύδονται και παίρνουν σ’ένα μήνα

όσα εσύ, αν βρεις δουλειά, θα πάρεις σε δυο χρόνια.

Είναι αυτοί που σου’κοψαν τη πιο τρανή χαρά

να αναθρέψεις κάποτε δικά σου παιδιά.

Αυτοί που κάνουν όσα θεν και έξω τα σπουδάζουν

που τους παρέχουν άνεση σαν μπόι να διασκεδάζουν.

Είναι αυτοί που φόρτωσαν πα στη δική σου πλάτη

φορτίο που δε σκώνουνε μια δεκαριά νομάτοι.

Και συνεχίζουν άδικα να μας φορτώνουν βάρη

αδιάφοροι, ανελέητοι για όποιον θα κρεπάρει.

Είναι αυτοί που θα σου πουν στο πόλεμο να πας

συμφώνως με το σύνταγμα και τας λοιπάς γραφάς.

 

Συμφώνως με το σύνταγμα και συ βρε παλικάρι

με της σημαίας χτύπα τους το μακρινό κοντάρι.

25-3-18

Διαλογική καντάδα 24-3-2018

Κατηγορήθηκε 85χρονος για σεξουαλική παρενόχληση 80χρονης.

Στο κινητό του βρήκαν μανητοφωνημένο τον παρακάτω διάλογό τους

και απαλλάχτηκε από την κατηγορία.

 

 

Εκείνος: Έβγα στο παραθύρι σου αγάπη μου παλιά

και μια πλεξούδα ρίξε μου απ’τ’άσπρα σου μαλλιά

σκάλα να κάμω  ν’ανεβώ και να βρεθώ κοντά σου

να πέσω σα γαρύφαλο μέσα στην αγκαλιά σου.

Εκείνη: Πώς  απ’τη σκάλα να πιαστείς, να ρθείς στο παραθύρι

με δυο μπαστούνια που κρατάς στα χέρια κακομοίρη;

Εκείνος: Μου δίνει ο έρωτας φτερά στα ύψη ν’ανεβαίνω

και σε ό,τι μου ζητά η καρδιά εγώ δε βάνω φρένο.

Εκείνη: Νομίζω στο κεφάλι σου πως έχεις βάλει φρένο

γιατί αν κοιτάξεις πιο καλά εγώ σε υπόγειο μένω.

Εκείνος: Βρε άει την πόρτα  σου άνοιξε και μ’έκοψε το κρύο.

Χειμώνας, κρύο, παγωνιά κι αγάπη θέλουν δύο

Εκείνη: Ξέρω τι είν’ η παγωνιά, μα τι είναι η αγάπη;

Εκείνος: Μπορεί να είναι ρόφημα ή ίσως κάποιο χάπι.

Εκείνη: Εγώ βράζω  χαμόμηλο, το χάπι το’χεις γέρο;

Εκείνος: Δεν το’φερα,το ξέχασα θα παω να το φέρω.

Εκείνη: Ώσπου να πας κι ώσπου ναρθείς ποιος ζει και ποιος πεθαίνει!

Εκείνος: Θεά, μην απελπίζεσαι, η αγάπη ανασταίνει!!